• Volver

Distanciamiento de Dios.... Auto reconocimiento.... Unión....

Para reducir la distancia de Dios, el hombre debe ser consciente de la distancia de Él y, por tanto, sentir la separación como opresivo o dolorosa, entonces se esforzará por cambiar la situación que no le satisface y ahora trabajará conscientemente sobre sí mismo en el conocimiento de que es necesario elevar su propio estado de madurez para reducir su distancia de Dios. Por lo tanto el auto reconocimiento es el primer requisito previo para el trabajo consciente del alma, pero es menos probable que este se encuentra en los hombres, porque no se consideran imperfectos y, por lo tanto, no hacen nada para mejorar su estado espiritual.

Es extremadamente difícil romper sacudir el sentimiento de la propia perfección en el hombre y, sin embargo, esto es igualmente necesario, porque sólo el hombre que reconoce sus defectos toma medidas para remediarlos. Y nuevamente la voluntad por la verdad es absolutamente necesaria, porque el hombre que ama la verdad se da cuenta de sus pensamientos y acciones, y ejerce la crítica, por lo que es comprensible que el hombre cuyo corazón lucha por la verdad esté cerca del camino correcto, porque su línea de pensamiento está guiada de tal manera que se reconoce a sí mismo y, en consecuencia, lucha por un cambio de su ser. Y cuando reconoce sus defectos se vuelve pequeño y humilde, quiere corregirlos y se dirige hacia Dios en busca de fortaleza, y así ya se acerca a la Deidad eterna, porque quiere ir a Dios....

Reconoce su condición indigna y quiere escapar de ella.... Siente que él solo no es capaz de esto y por eso invoca la gracia divina, y ahora la distancia de Dios se hace cada vez más pequeña, porque en cuanto el ser humano recibe la fuerza de Dios, que exige para su bienestar espiritual, el amor de Dios también le capta y hace que su corazón sea capaz de amar.... Y el amor nuevamente le acerca cada vez más a Dios, el amor finalmente elimina por completa la distancia de Dios y el amor restablece la unión.... El progreso en la tierra finalmente ha logrado que el hombre haya renunciado a su voluntad que lucha contra Dios y se haya reconectado con su Padre desde la Eternidad por su propia voluntad, quedando así liberado de una esclavitud interminable....

amén

ODDALJENOST OD BOGA.... SAMOSPOZNANJE.... ZDRUŽITEV....

Človek, da bi zmanjšal oddaljenost od Boga, se mora zavedati, koliko je oddaljen od Njega in torej to ločenost doživljati kot težko ter bolečo. On bo tedaj težil k spremembi tega zanj nezadovoljujočega stanja in potem zavestno delal na sebi v spoznanju tega, da mora biti njegovo lastno stanje zrelosti izboljšano, da bi se zmanjšala oddaljenost od Boga. Se pravi, da je samospoznanje prvi pogoj za zavestno delo na duši, česar pa je pri ljudeh moč najmanj najti, ker oni o sebi ne mislijo, da so pokvarjeni (defektni), zaradi česar tudi ne storijo ničesar, da bi izboljšali svoje stanje duha. Izredno težko je v človeku omajati občutek odličnosti (oz. omajati to, ko človek misli, da je odličen, najbojši), čeprav pa je ravno to tako potrebno, ker se šele tisti človek, ki spozna svoje pomanjkljivosti, trudi, da bi jih odstranil. In zopet je volja za Resnico tista, ki je nujno potrebna, ker človek, ki ljubi Resnico, sam polaga račune za svoje razmišljanje in postopke ter je samokritičen. Zato je torej razumljivo, da je tisti človek, čigar srce teži k Resnici, blizu prave poti, ker bo tok njegovih misli tako usmerjan, da on spozna sebe in da zaradi tega teži k spremembi svojega bitja. In takrat, ko bospoznal svoje pomanjkljivosti, bo postal majhen in ponižen. Želel jih bo odstraniti in bo v molitvi prosil Boga za moč ter se na ta način približeval Večnemu Božanstvu, ker želi priti k Bogu.... On spoznava svoje malovredno (ničvredno) stanje, katerega se želi rešiti.... čuti (zaveda se), da sam ni sposoben za to, tako da prosi za Božjo milost, da tako oddaljenost od Boga postaja vse manjša; ko namreč človeku iz Boga priteka moč, katero on prosi za svoje lastno dobro, ga obenem tudi zajema Božja Ljubezen in njegovo srce oblikuje tako, da je sposobno za Ljubezen.... Ljubezen pa ga ponovno vodi vse bližje k Bogu; Ljubezen na koncu popolnoma ukinja oddaljenost od Boga; Ljubezen vzpostavlja združitev (zedinjenje).... in tedaj je življenje na Zemlji končno omogočilo to, da je človek odnehal od svoje Bogu-nasprotne volje in se iz lastne volje ponovno povezal s svojim Očetom večnosti, zaradi česar je torej osvobojen od neskončno dolge omejenosti....

AMEN