• Volver

Esclavitud del alma.... La intercesión en amor ayuda a redimir....

Es irresponsable actuar sobre el alma humana si se la mantiene en una cierta esclavitud, es decir, si se le impide su desarrollo superior. Y este es el caso cuando la voluntad humana se dirige exclusivamente hacia las cosas terrenas, cuando esta voluntad es debilitada por el adversario y, por tanto, el alma ya no puede expresarse libremente y sin ataduras. Sin embargo, esta falta de libertad de voluntad es nuevamente culpa suya: es el resultado de la arrogancia, que impide a los hombres dirigirse en la oración a Dios en busca de fuerza; en pocas palabras, es el resultado de vivir en la tierra sin oración. Porque al inicio de su tarea terrenal se le dio al hombre el libre albedrío, que podía llevarlo a hacer tanto el bien como el mal. Pero también puede aprovechar la oración. Es libre de pedir ayuda en cualquier momento, y si utiliza esta oración, también aumentara la fuerza para la resistencia; De modo que la voluntad es verdaderamente libre y no está limitada por el poder del adversario.

El hombre que está sin oración podrá oponer cada vez menos resistencia por lo que se entregará a la violencia que quiere hacerle daño, y el resultado de eso es que su alma terminará en un estado de total falta de libertad y está atrapada en la tierra y que ella siempre hace y quiere hacer lo que las fuerzas del mal le dicen que haga. Se encuentra en una esclavitud de la cual difícilmente puede liberarse, porque tampoco se aprovecha de la oración, porque también ha perdido el conocimiento de la gracia de la oración, está completamente sin ayuda y expuesta a la influencia del mal porque ya no puede usar su voluntad de la manera correcta. Y una voluntad tan equivocada sólo puede contrarrestarse eficazmente a través del amor; Si un ser amorosa en la tierra o en el más allá acude en ayuda de un alma tan forzada y en su lugar envía una oración a Dios, los grilletes de esa alma se aflojarán, de repente sentirá la fuerza de la resistencia dentro de sí misma y estará dispuesto a dejarse en manos de fuerzas benignas, y esto puede provocar un cambio en su forma de pensar y de querer, que se expresara en un cambio de estilo de vida.

Las almas que por sí solas ya no pueden encontrar el camino de regreso a Dios, deben recibir una provisión de fuerza de voluntad a través de una intercesión en amor, para no perderse irremediablemente, ya que no se les puede obligar a pensar y querer de otra manera. Y esta intercesión es una arma que combate eficazmente al adversario. Porque suprime su poder exclusivo sobre el alma. El alma siente que sus ataduras se aflojan y la voluntad ahora se activa dentro de ella para escapar completamente de este poder.

Probablemente se siente débil, pero desea ayuda, que ahora se le puede ofrecer, porque el deseo de ayuda es una oración inconsciente que también es respondida porque los seres de luz que quieren ayudarla ahora dirigen sus pensamientos de tal manera que la persona ahora también hace uso conscientemente de la oración y así aumenta la fuerza para resistir, pudiendo así liberarse del estado de esclavitud. El amor al prójimo puede contribuir enormemente a la salvación de un alma descarriada si tiene en cuenta la voluntad completamente debilitada y, a su vez, permite que la voluntad se active para ayudar a esa alma. El poder de una oración por el alma de una persona es enorme y es el único medio para liberarla del poder del adversario....

amén

Knechtschap van de ziel – Voorbede in liefde helpt bij het bevrijden

Er wordt onverantwoordelijk gehandeld ten opzichte van de ziel van de mens, wanneer deze in een zeker knechtschap gehouden wordt. Dat wil zeggen wanneer ze gehinderd wordt bij haar opwaartse ontwikkeling. En dit is dan het geval, wanneer de wil van de mens zich uitsluitend naar het aardse toekeert. Wanneer deze wil dus door de tegenstander verzwakt wordt en de ziel dus niet meer in staat is om zich vrij en ongebonden te uiten.

Deze onvrijheid van de wil is echter weer haar eigen schuld. Ze is het gevolg van de arrogantie, die de mensen verhindert om zich in het gebed om kracht tot God te wenden, dus, kort gezegd, een gevolg van het aardse leven zonder gebed. Want de mens heeft bij het begin van zijn aardse taak de vrije wil toebedeeld gekregen, die hem er zowel toe kon bewegen het goede, alsook het kwade te doen. Maar hij mag ook een beroep doen op het gebed. Het staat hem altijd vrij om hulp te vragen en als het dit gebed gebruikt, wordt ook de kracht om weerstand te bieden groter. De wil is dus werkelijk vrij en niet door de macht van de tegenstander gebonden.

De mens, die zonder gebed is, zal steeds minder tegenstand op kunnen brengen. Hij geeft zich dus over aan de macht, die hem schade wil berokkenen. En het gevolg daarvan is, dat zijn ziel in een volledig onvrije toestand geraakt, dat ze op de aarde vastgehouden wordt, dat ze steeds dat doet en wil, wat haar door de slechte kracht bevolen wordt te doen. Ze zit in een knechtschap, waar ze zich moeilijk uit bevrijden kan, wanneer ze het gebed ook nu nog niet gebruikt, want ze heeft ook de kennis van de genade van het gebed verloren. Ze is volledig zonder hulp en aan de invloed van het kwaad blootgesteld, omdat ze haar wil niet meer op de juiste manier gebruiken kan.

En zo’n verkeerd gerichte wil kan alleen nog maar door de liefde werkzaam tegemoet getreden worden. Als een liefhebbend wezen op aarde of ook in het hiernamaals zo’n gedwongen ziel te hulp komt en dus in plaats van haar, zelf het gebed tot God omhoog zendt, zullen de boeien van deze ziel losser worden, ze zal plotseling de kracht van de weerstand in zich voelen en zich gewillig aan betere krachten overgeven. En dit kan een verandering van haar denken en willen bewerkstelligen, die in een veranderde levenswandel tot uitdrukking komt.

Zielen, die de weg naar God niet alleen meer terug kunnen vinden, moeten door de voorbede in liefde een toevoer aan wilskracht ontvangen, als ze niet reddeloos verloren mogen gaan, omdat ze niet gedwongen tot een ander denken en willen gebracht kunnen worden. En deze voorbede is een wapen, die het werkzaam zijn van de tegenstander bestrijdt. Want ze heft diens exclusieve macht over de ziel op.

De ziel voelt het losser worden van haar boeien en nu wordt ook de wil om deze macht geheel te ontvluchten in haar actief. Ze voelt zich weliswaar zwak, maar ze verlangt naar hulp, die haar nu geboden kan worden, want het verlangen naar de hulp is een onbewust gebed, dat ook verhoring vindt, doordat de lichtwezens, die haar bij willen staan, de gedachten nu zo leiden, dat de mens nu ook bewust van het gebed gebruik maakt en zo de kracht tot weerstand vergroot, zich dus bevrijden kan uit de toestand van het knechtschap.

Zo kan de liefde van de medemensen enorm aan de verlossing van een dwalende ziel bijdragen, wanneer ze rekening houden met de volledig verzwakte wil en de wil van hun kant werkzaam laat worden om deze ziel helpend bij te staan. De kracht van een gebed voor de ziel van een mens is buitengewoon groot en het enige middel om haar uit de macht van de tegenstander te bevrijden.

Amen