• Volver

Providencias del destino a través de la voluntad divina.... Garantía de la madurez más alta....

Es la voluntad del Señor que todo lo que vive esté sujeto a Sus leyes y, por lo tanto, nada puede suceder que no tenga la voluntad divina en sí, siempre que se trate de procesos que feticidamente se llevan a cabo en los seres humanos con el propósito de la experiencia interior. La voluntad del hombre nunca podrá oponerse a la voluntad divina, nunca logrará abolir o cambiar lo que Dios ha determinado, porque esto no está en su poder. La voluntad del hombre debe cumplir, debe, en cierto sentido, declarar su consentimiento, aunque no corresponda a su voluntad, porque esta compulsión significa para él la garantía de que puede alcanzar el objetivo más elevado, es decir, a través de esto se le dan todas las posibilidades para un desarrollo superior....

Sin embargo, si lo utiliza o no, depende únicamente de su voluntad. Pero si el hombre mismo fuera capaz de formar su destino, entonces no se le daría esta garantía, porque carece de cualquier conocimiento sobre lo que le falta a su espíritu y de qué forma puede liberarse. Entonces Dios Mismo determinó el destino de cada individuo y lo dispuso de tal manera que no se pueda actuar en contra de Su voluntad debido a una falta de comprensión o un deseo de rebelarse. Y así el divino Creador demuestra con Sus leyes el cuidado más amoroso por Sus criaturas; Su sabiduría reconoce la condición de cada individuo y busca proporcionar a cada uno los mayores recursos posibles, siempre a través de providencias del destino que aseguran el progreso espiritual.

El hecho de que muchas oportunidades quedan sin aprovechar no se debe a la voluntad del Creador, sino sólo al hombre mismo que presta muy poca atención a la vida de su alma. Pero a este hombre también se lo podría dar la vida de otra forma, él nunca la usaría para la salvación de su alma, por lo que nunca debe considerar su estado inmaduro del alma como una consecuencia de su destino terrenal.... Porque aunque Dios también quisiera darle la libertad de formarse él mismo este destino, él se mantendría en el mismo nivel porque su voluntad no aspira a lo más alto. Lo mismo se aplica a aquellos seres que, en plena posesión de su voluntad, animan el mundo del más allá y, por tanto, son independientes de toda gravedad terrestre.

A ellos también se les ha dado una cierta ley que deben obedecer. Si son perfectos, sólo pueden querer lo que dios quiere.... Y en el estado de imperfección, a los seres en el más allá, como en la tierra, se les da su destino de la manera que mejor contribuya a la purificación, conocimiento y promoción del alma. Una vez más sólo se aplica la voluntad divina, y nuevamente les corresponde a ellos subordinarse, es decir, someter su voluntad a la voluntad divina u oponerse a ella, pero nunca podrán cambiar esta voluntad ni hacerla ineficaz en sí mismo. Una voluntad lo gobierna todo.... Todo lo que somete a esta voluntad por sí mismo es redimido.... pero aquellos seres que quieren luchar contra la voluntad divina están condenados.... Porque este proyecto sólo terminará en el hundimiento.

La voluntad divina jamás podrá ser apagada. Incluso cuando la voluntad del hombre está obrando para lograr cosas que contradicen la voluntad divina, nuevamente es sólo el permiso de Dios para sacar a las almas de la angustia espiritual, pero nunca podría suceder algo que esté completamente en contra de Su voluntad. Porque Su sabiduría, amor y omnipotencia sólo querrán siempre lo mejor para cada uno de los seres creados por Él.... Por lo tanto, ningún ser podrá resistirse a esta voluntad, Sólo la formación espiritual es libre para cada ser.... El Creador no ejerce la más mínima coerción sobre ellos y el ser, por lo tanto, puede usar su libre albedrío a su propia discreción....

amén

ODREÐIVANJA PROVIDNOSTI SU BOŽANSKA VOLJA.... GARANCIJA ZA NAJVIŠU ZRELOST....

Volja je Gospodnja da sve što živi sebe podredi Njegovim zakonima, posljedicno tome ništa se ne može dogoditi što nije u skladu sa Božanskom voljom sve dok se to tice dogadaja koji od strane Providnosti afektiraju covjeka u svrhu unutarnjeg doživljaja. Volja ljudskog bica se ne može nikada suprotstaviti Božanskoj volji, on nece nikada uspjeti u poništavanju ili mijenjanju onog što je Bog odredio, jer takvo nešto nije unutar njegove moci (Matej 5:36). Volja ljudskog bica se mora uskladiti sa time, on se ucinkovito mora složiti cak ako to ne korespondira sa njegovom voljom, buduci ova prisila predstavlja njegovu garanciju da bude u stanju ostvariti najviši cilj, to jest, njemu je na taj nacin dana svaka prilika spram višeg razvoja.... Unatoc tome, da li se on time okoristi ili ne potpuno zavisi o njegovoj volji. Ali da je ljudsko bice bilo sposobno oblikovati svoju vlastitu sudbinu ova garancija mu ne bi bila dana, jer on nema ideje o tome što njegov duh potrebuje i na koji ga nacin može osloboditi. Prema tome, Bog Osobno odlucuje sudbinu svake pojedinacne osobe i ureduje ju tako da se Njegova volja ne može osujetiti zbog nedostatka razumijevanja ili buntovnicke volje. I tako Božanski Stvoritelj demonstrira sa Njegovim zakonima naj-ljubav-niju brigu za Njegove žive tvorevine; Njegova mudrost prepoznaje stanje svakog pojedinca i On uvijek smjera podariti svima najbolja moguca sredstva kroz odredivanja Providnosti koja osiguravaju duhovni napredak.

Cinjenica da toliko puno mogucnosti ostane neiskorišteno nije zbog volje Stvoritelja nego je u potpunosti zahvaljujuci ljudskom bicu ako on obraca premalo pažnje na njegov unutarnji život. Ipak ovoj bi osobi takoder mogao biti podaren drugaciji život ali on ga nikada ne bi iskoristio za dobrobit njegove duše, prema tome on nikada ne treba smatrati da je nezrelo stanje njegove duše rezultat njegove zemaljske sudbine.... Jer cak da mu je Bog dao slobodu da oblikuje njegovu vlastitu sudbinu on bi ostao na istom stupnju buduci njegova volja ne stremi ka usponu. Isto važi za one entitete koji, u potpunom posjedu njihove volje, nastanjuju svijet onostranog i koji su prema tome oslobodeni od svakog zemaljskog tereta. Oni su, takoder, predmetom izvjesnog zakona kojem se moraju podrediti. Ako su savršeni, oni mogu jedino željeti ono što je Božja volja.... A u stanju nesavršenstva, sudbina bica u onostranom je, kao i u zemaljskom životu, njima dodijeljena tako da ce navjerojatnije doprinijeti spram dušina procišcavanja, realizacije i napretka. Još jednom, Božanska volja se primjenjuje, i još jednom je ostavljeno na njima da sebe podrede, to jest, njihovu volju, Božanskoj volji ili da joj se odupru, ali oni nikada ne mogu promijeniti ovu volju ili ju uciniti neucinkovitom. Jedna volja vlada sv(akim)e.... Sve što sebe podredi ovoj volji samo od sebe [[(ili ‘bez prisile’) ]]je iskupljeno.... ipak prokleta su ona bica koja se žele protiviti Božanskoj volji.... Jer ova ce namjera jedino završiti sa njihovom propašcu. Božanska se volja ne može nikada iskljuciti. Cak gdje je ljudska volja na djelu i ostvaruje stvari koje su protivne Božanskoj volji, to je jedino sa Božjim dopuštenjem da to ljudsko djelo uspije kako bi se na taj nacin donijela pomoc duši u duhovnoj nevolji, s obzirom da se nikada ništa ne bi moglo dogoditi što bi bilo potpuno protiv Njegove volje. Jer Njegova mudrost, ljubav i svemoc odlucuju sve što se dogada.... A ova mudrost, ljubav i svemoc jedino žele što je najbolje za svako od Njegovih stvorenih bica.... I prema tome je nemoguce za ijedno bice da se suprotstavi ovoj volji. Jedino je oblikovanje njegove duše ostavljeno bicu da se njime samo pozabavi [[(ili ‘rukovodi’; ili ‘nadgleda’)]].... Ovo ni najmanje nije prisiljeno od strane Stvoritelja, i tako bice može koristiti svoju slobodnu volju u skladu sa njegovim vlastitim nahodenjem.

AMEN