• Volver

Actividad inútil.... Problemas mundanos....

A veces el hombre desea aclaración sobre cosas que no son importantes y tampoco de ninguna manera útil o beneficiosa para el alma, y este es tiempo perdido que se usa para investigar tales cosas. Porque es inútil investigar problemas mundanos que nada tienen que ver con la tarea real de la tierra y que tampoco sirven para promover al hombre en el conocimiento espiritual. El tiempo en la tierra es tan corta y la tarea exige un compromiso total para ello, y todo trabajo ideológico que no sirve al bienestar de los semejantes ni al bienestar del alma, acorta este tiempo en la tierra y reduce el éxito en el sentido espiritual. La recompensa por tal trabajo es realmente baja, porque solo existe en el reconocimiento de unos pocos seres humanos que igualmente están en un pensamiento equivocado, ya que conceden demasiado valor a ese trabajo.

El hombre ciertamente debe usar su entendimiento.... por que Dios le ha dotado con este.... pero solo de una manera verdaderamente beneficioso.... en beneficio de los demás seres humanos y, por lo tanto, debe ser dictada en cierta medida por el amor a ellos.... Y así, cualquier profesión que satisfaga las necesidades de los hombres o tenga un efecto benéfico en la humanidad de cualquier manera será bendecida y podrá presentarse ante los ojos de Dios, pero una actividad que solo tiene el propósito de crear obras que sirven para lo contrario, que de ninguna manera son útiles y solo ayudan a aumentar valores o el poder, nunca encontrarán la aprobación del divino Creador, y un día el hombre recordará con profundo pesar del tiempo que ha dedicado con tal actividad, ya sea mental o física.... y que no le trajo ni el más mínimo beneficio para la eternidad....

amén

BESKORISNA AKTIVNOST.... SVJETOVNI PROBLEMI....

Čovjek ponekad žudi za objašnjenjem stvari koje su nebitne i koje ni na koji način nisu korisne ili za dušu profitabilne, i može se nazvati izgubljenim vremenom ono koje je uloženo u bavljenje takvim stvarima. Jer, bez ikakve je svrhe rješavati svjetovne probleme koji nemaju ništa sa stvarnim zemaljskim zadatkom i koji isto tako ne služe tome da ljude dovode do duhovnog znanja. Zemaljsko vrijeme tako je kratko, a zadatak zahtijeva potpuno zalaganje za to, i svaki misaoni posao koji ne služi niti dobru bližnjega niti dobrobiti duše, skraćuje vrijeme na Zemlji i sužava uspjeh u duhovnom smislu. Plaća za takav posao uistinu je mala, jer ona je samo priznanje malog broja su-ljudi koji su isto tako krivog razmišljanja pošto oni takvom jednom poslu pridaju previše značaja.

Dakako da čovjek treba koristiti svoj razum..... jer Bog ga je njime opremio..... no jedino na način koji je zaista koristan..... za dobrobit društva, i on dakle na izvjestan način mora biti diktiran Ljubavlju prema njemu..... Tako da svako zanimanje koje pokriva potrebe ljudi ili je na bilo koji način od dobrobiti za čovječanstvo, ima Božji blagoslov i može opstati pred Njegovim očima, no međutim djelatnost koja za svrhu ima samo stvaranje djelā koja služe suprotnome, koja ni na koji način nisu korisna i samo pomažu da se dođe do koristi ili uveća moć, nikad neće naići na odobravanje božanskog Tvorca i jednom će se čovjek u najdubljem kajanju sjetiti vremena koje je takvom djelatnošću, bilo misaono ili tjelesno..... ispunjavao i koje mu nije donijelo niti najmanje koristi za Vječnost.....

AMEN