• Volver

Arrogancia.... Conocimiento.... Creencia....

Un obstáculo insuperable para la madurez mental es la opinión arrogante de un hombre de tener conocimiento y, por lo tanto, ya no necesita ninguna instrucción adicional, porque este hombre levanta un muro de tal tipo y del mismo modo establece barreras en su mente que no se pueden eliminar hasta que el pensamiento de este hombre se transforme por completo y él, pequeño y humilde reconozca su pensamiento erróneo anterior. No puede un vaso llenarse con agua limpia y pura mientras que contenga cualquier otro líquido.

Y si entonces la mente humana es usada para cualquier conocimiento y uno cree que con tal conocimiento también se puede resolver preguntas espirituales, difícilmente se tratará de asuntos espirituales. Y por eso es muy difícil lograr que un hombre completamente ocupado terrenalmente, se interesa para la solución de preguntas espirituales porque cada minuto le parece precioso para propósitos terrenales, y por eso se resiste a lo que cree que es un pensamiento inútil. Solo ve el mundo e intenta solucionar problemas sin resolver intelectualmente, y sus resultados siempre son intocables si puede probarlos puramente con la cabeza.

Se niega a realizar investigaciones en el campo espiritual y así es imposible explicarle las actuaciones y el obrar de Dios. Y tampoco su espíritu podrá ponerse en contacto con el espíritu divino original.... porque permanece no-despierto a pesar del mayor conocimiento mundano, por lo que un hombre que ha tenido los mayores éxitos frente a mundo es pequeño y pobre en conocimiento espiritual.... a juzgar con serenidad, solo ve toda la vida exterior, solo ve el caparazón, no ve el núcleo.... él ve lo que está a su alrededor, pero no su propósito y significado. No tiene evidencia visible de afirmaciones espirituales, por lo que se opone arrogantemente en contra de todo lo que fue revelado por la investigación espiritual. Y por lo tanto es extremadamente lamentable que las verdades espirituales no encuentren entrada donde el hombre realmente quiere estar altamente desarrollado y simplemente por el hecho de haber eliminado la creencia de su vida....

Cuán enormemente lejos podría llegar un hombre en su conocimiento que quiera conectar el don espiritual dado por Dios, su pensamiento intelectual, con la fe más profunda.... se le abrirían todas las áreas y sele impartirían todos los conocimientos, para que él realmente pudiera creer que Dios le puede iluminar su espíritu e introducirle en toda la verdad. Pero la arrogancia mental establece un límite entre el conocimiento mundano y el saber espiritual.... la arrogancia mental construye una barrera insuperable, es un obstáculo que no puede ser superado de otra manera que por el reconocimiento de la propia insuficiencia y, en consecuencia, la profunda humildad interior. Solo entonces se puede seguir el camino, el camino hacia la verdad....

Amén

Verwaandheid – Kennis – Geloof

Een onoverwinnelijke hindernis voor geestelijke rijpheid is de arrogante mening van een mens, dat hij kennis heeft en dus geen onderricht meer nodig heeft, want deze mens richt een muur op en hij richt als het ware een versperring op voor zijn geest, die niet te verwijderen is, totdat het denken van zo’n mens volledig verandert en hij klein en deemoedig zijn huidige verkeerde denken beseft.

Een beker kan geen helder, zuiver water opnemen, zolang het één of andere vloeistof bevat. En als het menselijke verstand in beslag genomen wordt door kennis van welke aard dan ook en men gelooft met zulke kennis ook geestelijke vragen op te kunnen lossen, zal men zich nauwelijks met geestelijke zaken bezighouden. En zo het is heel moeilijk om een mens, die zich volop aards bezighoudt, voor de oplossing van geestelijke vragen te bereiken, want voor hem lijkt iedere minuut kostbaar voor aardse doelen en daarom verzet hij zich tegen een naar zijn opvatting nutteloos denken.

Hij ziet alleen de wereld en probeert verstandsmatig achter onopgeloste vragen te komen. En zijn resultaten zijn altijd onaantastbaar, voor zover hij ze puur verstandsmatig bewijzen kan. Een onderzoeken via de geestelijk weg wijst hij af en zo is hem pas in de laatste plaats het werken en heersen van God begrijpelijk te maken. En evenmin zal zijn geest contact kunnen krijgen met de oorspronkelijke goddelijke geest. Want ondanks de grootste wereldse kennis is hij niet ontwaakt en dus is een mens, die voor de wereld op het grootste succes kan bogen, klein en arm aan geestelijke kennis.

Nuchter oordelend, ziet hij alleen maar alle uiterlijke leven. Hij ziet slechts het omhulsel, maar niet de kern. Hij ziet, wat rondom hem is, maar niet het doel en zin daarvan. Hij heeft geen zichtbaar bewijs voor geestelijke beweringen en dus stelt hij zich in zijn verwaandheid afwerend op ten opzichte van alles, wat geestelijk onderzoeken tot stand bracht. En het is dus uiterst betreurenswaardig, dat geestelijke waarheden daar geen ingang vinden, waar de mens eigenlijk hoog ontwikkeld wil zijn. En dat alleen, omdat hij het geloof uit zijn leven verbannen heeft.

Hoe buitengewoon ver zou een mens, die de hem door God gegeven geestelijke gaven in verband zou willen brengen met het diepste geloof, het met zijn kennis kunnen brengen. Voor hem zouden alle gebieden ontsloten zijn en alle kennis zou hem gegeven worden, als hij waarachtig zou kunnen geloven, dat God zijn geest kan verlichten en hem in alle waarheid binnen kan leiden. Maar de geestelijke verwaandheid trekt een grens tussen wereldse en geestelijke kennis. De geestelijke verwaandheid bouwt een niet te passeren versperring. Ze is een hindernis, die niet op een andere manier overwonnen kan worden, dan door het besef van de eigen onvolmaaktheid en de daaruit volgende diepste innerlijke deemoed. Pas dan kan de juiste weg, de weg naar de waarheid, betreden worden.

Amen