• Volver

Misericordia.... Enfermos y débiles....

Cuidad de los enfermos y débiles y recordad que ellos tienen que sufrir y necesitan vuestra ayuda. Debéis practicar la misericordia y pensar con constante cuidado de estos pobres, cuyo sufrimiento físico les hace insoportable la vida terrenal; debéis tratar de aliviar este sufrimiento y sacrificar todo vuestro tiempo para ayudarlos. Esto agrada a Dios, porque siendo todos hijos de Dios, también debéis preocuparos los unos por los otros y no dejar que surja en vosotros el desamor y la indiferencia hacia el sufrimiento del prójimo.

Cuantas veces los hombres pasan de largo a los enfermos y los débiles sin ofrecerles una palabra de consuelo, y cuán profundamente deprime esto a los que sufren. En su estado están desamparados y agradecidos por cada palabra que el amor les concede. Y cuántas veces tienen que morirse de hambre porque ninguna palabra amable llega a sus oídos. Están solos y una profunda tristeza se apodera del alma porque tiene hambre de amor y se da mal.... Y el Señor enseña la misericordia.... y promete la bienaventuranza eterna porque la misericordia presupone el amor, y sólo el obrar del amor trae salvación al alma. Y la misericordia es el amor al prójimo más puro, porque quiere ayudar y no espera nada a cambio....

El hombre puede enfermar en cuerpo y alma.... y siempre es indescriptiblemente valioso traerle ayuda.... para ofrecer consuelo al físicamente débil y dar el remedio adecuado al que está enfermo de alma por caridad misericordiosa.... Porqué el sufrimiento del cuerpo llegará a su fin una vez, pero el del alma no, si el amor activo al prójimo no le encuentra y le trae ayuda a salir de su miseria. Pero el hombre débil y enfermo necesita doble apoyo porque la debilidad del cuerpo a menudo también deja que el alma se hunda en la debilidad, y sólo puede ser ayudada por el amor desinteresado, que por así decirlo, despierta el alma de su letargo y ahora la estimula a mejorar, para cuidar la mejora de su estado. Entonces el hombre también sobrelleva con paciencia su sufrimiento físico, por lo que sólo el alma ha encontrado la cognición correcta, y esto a través del amor activo del prójimo, que la apoyó en la necesidad.

Cualquiera que practique la misericordia puede otorgar bendiciones indescriptibles, pues el niño terrenal sentirá esto tanto espiritual como físicamente, y por lo tanto debe sentirse aliviado por el reflexivo y dirigir su mirada hacia arriba a través del poder espiritual que irradia a éste, a través de cada acto de amor, y así el amor y la misericordia tendrán un efecto doblemente beneficioso para el estado del alma, y por lo tanto no olvidáis dar vuestra ayuda y vuestra amorosa simpatía para levantarlos física y espiritualmente y hacer que su sufrimiento también se convierta en un tiempo de maduración.... y el Señor bendecirá a los que, llenos de misericordia, se inclinen ante sus semejantes que sufren....

amén

Barmhartigheid voor zieken en zwakken

Bekommer u om de zieken en zwakken en overweeg dat ze moeten lijden en uw hulp nodig hebben. U zult barmhartigheid moeten beoefenen en in voortdurende zorg aan dezen denken die beklagenswaardig zijn, voor wie lichamelijk lijden het leven op aarde ondraaglijk maakt. U zult dit leed moeten trachten te verlichten en te allen tijde u opofferen om hen te helpen. Dit is welgevallig voor God want daar u allen Gods kinderen bent, moet u ook telkens zorgzaam zijn en niet liefdeloosheid of onverschilligheid tegenover het lijden van de naaste in u boven laten komen. Hoe vaak gaan de mensen aan de zieken en zwakken voorbij zonder hun een woord van troost te doen toekomen en hoe zwaar deprimeert dit hen die lijden. In hun toestand zijn ze hulpeloos en voor elk woord dat de liefde hun biedt zijn ze dankbaar. En hoe vaak moeten ze gebrek lijden omdat geen hartelijk woord tot hun oor doordringt. Ze zijn eenzaam en een diepe droefheid maakt zich meester van hun ziel, want ze verlangt sterk naar liefde en wordt slechts schamel bedacht.

En de Heer onderwijst barmhartigheid en belooft eeuwige gelukzaligheid, want de barmhartigheid stelt liefde voorop en alleen het werkzaam zijn uit liefde brengt de ziel verlossing. En barmhartigheid is de zuiverste naastenliefde, want ze wil hulp geven en verwacht geen wederdienst. De mens kan lijden aan het lichaam en ook aan de ziel en steeds is het onuitsprekelijk waardevol hem hulp te brengen, de lichamelijk zwakken troost toe te spreken en de aan de ziel zieken en de zwakken het juiste geneesmiddel aan te reiken uit barmhartige naastenliefde. Want het lijden van het lichaam houdt eens op, dat van de ziel echter niet als haar niet de werkzame naastenliefde tegemoetkomt en haar hulp brengt in haar nood.

De zwakke en ziekelijke mens heeft echter dubbele ondersteuning nodig, want de zwakte van het lichaam laat ook vaak de ziel in krachteloosheid wegzinken en ze kan alleen nog geholpen worden door onbaatzuchtige liefde die als het ware de ziel opwekt uit haar lethargie en nu aanspoort voor verbetering van haar toestand zorg te dragen. Dan draagt de mens ook zijn lichamelijk leed met geduld, als de ziel maar het juiste inzicht heeft gevonden en dit door de werkzame liefde van de medemens die haar bijstond in haar nood.

Wie barmhartigheid beoefent kan onnoemelijke zegen schenken, want het mensenkind zal dit zowel geestelijk als ook lichamelijk ondervinden en het zodanig bedachte mensenkind moet zich opgelucht voelen en zijn blik door de geestelijke kracht, die door elk liefdewerk op dit mensenkind over straalt, naar boven richten. En zo zal liefde en barmhartigheid bij zieke en zwakke mensen een dubbele zegenrijke uitwerking hebben. Ze zal de zieken en zwakken helpen hun lichamelijke toestand te verbeteren en gelijktijdig uiterst bevorderlijk zijn voor de toestand van de ziel. Vergeet daarom niet hun uw hulp en liefdevolle belangstelling te schenken, ze lichamelijk en geestelijk op te beuren en hun zo de tijd van hun lijden ook tot een tijd van geestelijke rijping te laten worden, en de Heer zal zegenen die zich vol erbarmen naar hun lijdende medemensen over buigen.

Amen