• Volver

Sermón dominical.... Deidad.... Fuerza de la naturaleza.... Saber y creencia

“Bienaventurados los que buscan Mi amor.... quiero revelarme a ellos....? Así habla el Señor y deja que Su voz se escuche clara en todo momento a los hombres para la salvación de sus almas. Y los que escuchen Su voz sacarán agua viva cuando lo deseen y en la hora de la necesidad y la tribulación serán fortalecidos física y espiritualmente por el amor del Padre celestial. Y así el Señor os da Su gracia siempre y en todo tiempo y no permite, que el que confía en Él se quede sin ayuda. Él conoce todas las necesidades y conoce las corazones de los que sufren.... Los refrescará según sus méritos.... No abandonará a los que son Suyos y permanecerá cerca de ellos todo el tiempo.

Él dejará que el sol brille sobre justos e injustos, y también hará que Su palabra sea accesible a todos los hombres de la tierra.... pero sólo aquellos que la acepten con fe y amor al Señor sentirán la bendición de Su Palabra.... el que con toda humildad Le ruega misericordia.... el que Le admite su debilidad y Le pide fuerza.... el que Lo anhela con todo amor y se encomienda a su bondad y misericordia. El amor divino está cerca de ellos y es su constante amparo y protección, y Sus hijos nunca serán abandonados porque Él los conoce y lleno de amor guía su destino para que encuentren el camino a la patria eterna y puedan entrar un día en la casa del Padre....

En completa unidad, todas las buenas fuerzas espirituales persiguen un solo fin, llevar a la perfección todo lo espiritualmente imperfecto, y por eso se esfuerzan primero por darles conocimiento acerca de la omnipotencia, del amor y de la bondad de Dios y de la determinación del ser terrenal y su relación al Creador. Sólo cuando el ser terrenal haya comprendido esto, podrá comenzar el trabajo de una lenta transformación del pensamiento materialista....

Y por eso hay que despertar primero la fe de una Deidad en el hombre, para luego poder construir sobre ella, porque donde falta la fe, toda enseñanza que apunta a la eternidad es nula y se les da a los hombres para nada. Los que están en la fe reconocen una Deidad eterna como un poder directamente relacionado con el hombre, a Cuya voluntad están totalmente sujetos. Y está creencia es la primera condición para todo esfuerzo posterior.

Quien entiende la Deidad como una fuerza de la naturaleza que se expresa en la legalidad inalterada, que también permitió que surgiera el hombre, pero que no es decisiva para su destino y obra, su pensamiento no puede ser influido de tal manera que forme su vida con respecto a la eternidad, a su vida después de la muerte corporal. Y es por eso que el mundo espiritual del más allá es el principal responsable de instruir a los hombres en la fe correcta, y esto requiere un esfuerzo y una paciencia increíbles en un momento en que la humanidad ha elaborado una enseñanza para sí misma, que trata de hacer todo comprensible en una manera puramente natural, lo que alberga toda la creación.

Y es la investigación científica demasiado entusiasta la muerte de la fe. La gente piensa que sabe y por lo tanto ya no necesita la creencia.... pero creen haber explorado todo a través de la ciencia y, sin embargo, están en la creencia equivocada.... Porque esta creencia no sirve de nada, sino que sólo confunde todo pensamiento humano, mientras que la creencia pura e infantil en un eterno Creador y Guía de todo lo que existe, entonces también introduce al ser humano en el conocimiento y no lo deja en el error.

Cuanto más se esfuerce el hombre en la tierra para mantenerse conectado con Dios, también mirara la creación con el espíritu más iluminado, y la fe profunda sólo le da la confirmación de lo que reconoce como verdad, porque se le ofrece una evidencia de una manera diferente que se le puede dar la ciencia humana.. Evidencias que sólo fortalecen la fe pero que parecen poco tangibles para aquellos cuya creencia es todavía débil.... la fe profunda es la primera condición, y sólo entonces el ser humano puede trabajar sobe sí mismo para alcanzar la más alta perfección....

amén

Zondagspreek – Godheid – Natuurkracht – Kennis en geloof

‘Zalig zijn degenen, die Mijn liefde zoeken. Aan hen wil Ik Mij openbaren’. Zo spreekt de Heer en Hij laat tot in alle tijden Zijn stem hoorbaar klinken voor de mensen tot heil van hun ziel. En degenen, die acht slaan op Zijn stem, zullen, zo vaak als zij daar naar verlangen, levend water putten. En in het uur van de nood en de ellende zullen zij zowel lichamelijk als wat de ziel betreft, gesterkt worden door de liefde van de hemelse Vader.

En zo schenkt de Heer jullie altijd en op elk moment Zijn genade en Hij laat niet toe dat degenen, die op Hem vertrouwen, zonder hulp zijn. Hij kent alle nood, en Hij kent de harten van degenen, die lijden. Hij zal hen naar waardigheid verkwikken. Hij zal de Zijnen niet verlaten en voortdurend in hun nabijheid verblijven. Hij zal de zon laten schijnen over de rechtvaardige en de onrechtvaardige en Hij zal ook Zijn woord voor alle mensen op aarde toegankelijk maken.

Maar de zegen van Zijn woord zal alleen maar diegene gewaarworden, die het in geloof in en liefde voor de Heer aanneemt. Die Hem in alle deemoed smeekt om Zijn erbarmen. Die Hem zijn zwakte bekent en om versterking vraagt. Die in alle liefde naar Hem verlangt en zich aan Zijn goedheid en barmhartigheid toevertrouwd. Deze is de goddelijke liefde nabij en Hij is voor hen de voortdurende steun en bescherming en nooit zullen Zijn kinderen verlaten zijn, want Hij kent ze en leidt met volle liefde hun lot, opdat ze de weg naar het eeuwige Vaderland vinden en eens binnen kunnen gaan in het huis van de Vader.

In volledige eensgezindheid streven alle goede geestelijke krachten alleen dat ene doel na, namelijk al het onvolmaakt geestelijke naar de volmaaktheid te leiden. En het is dus hun ijverige streven om hun in de eerste plaats Gods almacht, liefde en goedheid en ook de bestemming van het wezen op aarde en zijn verhouding tot de Schepper bekend te maken. Pas wanneer het aardse wezen dit begrepen heeft, kan het werk aan een langzame verandering van het materialistische denken beginnen.

En daarom moet er in de eerste plaats in de mens het geloof in een Godheid opgewekt worden om daarop te kunnen bouwen. Want waar het geloof ontbreekt, is elke leer, die op de eeuwigheid wijst, broos en tevergeefs aan de mensen gegeven. Degenen, die in het geloof staan, erkennen een eeuwige Godheid als een met de mensen in rechtstreekse verbinding staande macht, aan Wiens wil ze volledig onderworpen zijn. En dit geloof is de eerste vereiste voor al het verdere streven.

De gedachten van degene, die onder de Godheid een natuurkracht verstaat, die zich wel in een onveranderlijke wetmatigheid uit, die de mensen liet ontstaan, die echter niet bepalend is voor hun noodlot en werken, kunnen niet zo beïnvloed worden, dat hij zijn leven vormt met het oog op de eeuwigheid, op zijn leven na de lichamelijke dood. En daarom is het in eerste instantie de taak van de geestelijke wereld in het hiernamaals om de mensen in het juiste geloof te onderwijzen. En dit vereist een ongelofelijke inspanning en geduld in een tijd, waarin de mensheid zelf een leer bedacht heeft, die alles wat de gehele schepping bevat juist op een puur natuurlijke manier begrijpelijk probeert te maken.

En het overijverige wetenschappelijke onderzoeken is de dood van het geloof. De mensen denken te weten en hebben daarom het geloof niet meer nodig. Maar ze geloven door de wetenschap alles doorgrond te hebben en staan dus in een verkeerd geloof. Want dit geloof is nutteloos, want het verwart enkel al het menselijke denken, waartegenover het pure kinderlijke geloof in een eeuwige Schepper als Bestuurder van alles wat bestaat de mensen dan ook de kennis binnenleidt en hen niet in dwaling laat.

Hoe meer de mens zich op aarde inspant om met God verbonden te blijven, met een des te helderder geest zal hij de schepping ook bekijken. En het diepe geloof geeft hem alleen de bevestiging van dat, wat hij als waarheid erkent, want hem zullen bewijzen van een andere soort gegeven worden dan dat de menselijke wetenschap hem geven kan. Het diepe geloof is de eerste voorwaarde. En pas dan kan de mens aan zichzelf werken om tot de hoogste voltooiing te komen._>Amen